Enige jaren geleden, ik tenniste toen vaak in het begin van de avond, verscheen er vaak uit het niets een voor mij onbekende persoon op het park.
Nooit in tennistenue en altijd een pet op zijn bebrilde hoofd. Als ik hem tijdens het tennissen gedag zei knikte hij minzaam terug, maar nog voor ik mijn hoofd tweemaal had omgedraaid was hij alweer verdwenen. Wie was die man die ogenschijnlijk, onopvallend als een detective, kwam controleren wat er zich op het park afspeelde en binnen enkele tellen weer in het niets leek opgelost te zijn?
De man, die Peter Raadsheer bleek te heten, heb ik het afgelopen jaar als bestuurslid van LTCM beter leren kennen. Het blijkt dat we hier te maken hebben met iemand die ongelooflijk veel voor de club heeft betekend.
Aan het eind van dit jaar stopt hij er mee. Tijd om eens een gesprekje met hem te hebben.
Peter, hoe lang ben je al lid van LTCM en wat waren/zijn je bezigheden binnen de club?
Ik ben zo’n 20 jaar lid van LTCM. Eigenlijk ben ik al een paar jaar geen lid meer, maar voor het werk dat ik nu doe hoef je dat ook niet te zijn. Wel toen ik nog bestuurslid was. Als bestuurslid moet je lid zijn. Ik doe slechts de administratie, de boekhouding zogezegd. Toen ik lid werd heb ik wel veel lessen genomen, maar eigenlijk niet veel getennist. Ze hebben me wel één keer gevraagd om in te vallen in een competitieteam, maar dat was op heel laag niveau.
Hoe ben je er toe gekomen vrijwilligerswerk te gaan doen voor de club?
Jo Urlings, die toen voorzitter was, had mensen nodig om de heggen te snoeien en de banen te schoffelen. Dat was nog voordat de klusclub bestond, hoewel er toe al wel dezelfde mensen rondliepen bij het groen onderhoud. Zo’n dertien jaar geleden ging het bedrijf waar ik werkte failliet en ik zat zonder werk. Ik heb me toen aangemeld als penningmeester bij LTCM. Daardoor kwam ik in het bestuur van de club en heb daar 8 jaar ingezeten. Naast het penningmeesterschap deed ik ook de boekhouding.
Wat is het verschil tussen een penningmeester en een boekhouder?
Een penningmeester zit in het bestuur en maakt beleidsbeslissingen. Een boekhouder houdt de boekingen bij, doet dagelijkse betalingen enz. Na mijn functie als penningmeester bleef ik, tot op de dag van vandaag, de boekhouding doen onder een andere penningmeester.
Nu ga je er mee stoppen. Wanneer precies?
De bedoeling is aan het eind van dit jaar. Dan komen daar natuurlijk wel het afronden van het oude jaar door de kascommissie en de goedkeuring in februari tijdens de algemene ledenvergadering bij. Maar dan stop ik ook met alles.
Wie neemt jouw stokje over?
Voorlopig is er niemand anders en moet de huidige penningmeester het zelf gaan doen. Het liefst zou hij willen dat ik doorging maar ja, dat neigt dan naar een veroordeling. Je begint een keer als penningmeester en je komt er nooit meer vanaf.
Wat vind je (mede) jouw verdiensten voor de club als financieel manusje-van-alles?
Ik ben erg defensief bezig geweest met schulden aflossen. Ik probeerde hiermee de club zo weerbaar mogelijk te maken door zo min mogelijk schulden te hebben. Ik heb veel leningen afgelost, zoals die voor de verlichting bij Grolsch, de groothandel in bier. Ook de hypotheek is afgelost. We hebben daarnaast systematisch, met het bestuur, zoveel mogelijk vrijwilligers aangetrokken. De bardienst werd al volledig door vrijwilligers bemand, maar in het begin was het onderhoud van de banen nog uitbesteed. Dat was gigantisch duur en de kosten hebben we terug weten te brengen met parttime vrijwilligers. Dat was een enorme bezuiniging. Daardoor bleef het saldo positief ondanks de sterke terugloop van het aantal leden.
Nu nog even terug naar het begin van dit verhaal. Wat kwam je toch steeds op het park doen?
Ze hadden iemand nodig om de deur van de toiletten ‘s morgens om negen uur te openen. Dan komen er namelijk ook al mensen tennissen. Degene die het daarvoor deed hield er ook mee op en had geen opvolger. Ik heb toen aangeboden om die deur ’s morgens te openen. Ik woon per slot van rekening om de hoek. De deur wordt ’s avonds weet gesloten door de bardienst. Nou kan je de deur ’s nachts niet openen laten staan en er is niet elke dag bardienst. Daarom maak ik ’s avonds, nadat ik gegeten heb en het nieuws heb gezien, een klein ommetje en loop even binnen om te kijken of er bardienst is. En zo niet, dan sluit ik meteen of kom om half elf terug om de deur te sluiten.
Wat is er in de jaren dat je bij LTCM betrokken was veranderd?
Er waren meer leden. Meer jeugdleden. Maar ik heb het idee dat het dieptepunt is bereikt. De terugloop was manifest. We konden er weinig aan doen.
Heb je enige idee hoe dat kwam?
We zaten in een wijk met jonge mensen met veel jonge kinderen. Jeugdleden kwamen met hun ouders mee, gingen studeren en bleven wel lid maar als ze 22 of 23 jaar werden kregen ze een baan elders en gingen weg. Of ze raakten verloofd, getrouwd. Het verloop was dus heel natuurlijk. Het ging samen met de opbouw en de leeftijd van de wijk. Niet omdat de club niet goed of gezellig was maar gewoon omdat ze hier weggingen.
Waarom stop je ermee?
Ik ben nu 71. Mijn vrouw loopt steeds slechter en wil verhuizen naar een één verdieping woning. Liefst in het oosten van het land. Zelf heb ik het hier wel naar mijn zin.
Wat wens je de club toe?
Nou dat we meer leden krijgen. Dat is nodig voor het voortbestaan. En dat we de bestaande vrijwilligers behouden en er nieuwe bij aan kunnen trekken. Andere clubs hebben het ook vaak lastig omdat ze hoge vaste lasten hebben. Door die vrijwilligers heeft LTCM dat niet meer.
Hoe laat je de club achter?
Het is in ieder geval geen financiële chaos en er is een enorme reserve opgebouwd. Ik denk dat ik daar mijn steentje aan heb bijgedragen.
Wel willen tennissen maar niet weten met wie?